Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Η αντίστροφη μέτρηση για το δημοψήφισμα σχετικά με το μέλλον της Βρετανίας εντός ή εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ξεκινήσει. Στο δημοψήφισμα αυτό οι Βρετανοί πολίτες είναι εκείνοι που αποφασίζουν, αλλά η απόφασή τους αφορά πολύ περισσότερους. Η Βρετανία δεν είναι μόνον η ένωση τεσσάρων λαών και το κέντρο μιας Κοινοπολιτείας 53 κρατών. Για όλους όσοι σπουδάσαμε ή ζήσαμε εκεί μικρότερο ή μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας είναι επίσης η μητρόπολη μιας πνευματικής Κοινοπολιτείας κουλτούρας, αρχών και αξιών.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός, David Cameron, έχει εξασφαλίσει παραχωρήσεις από την πλευρά των Ευρωπαίων ομόλογών του, οι οποίες ενισχύουν τις προοπτικές παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ.

Αυτήν την στιγμή η Βρετανία απολαμβάνει την πιο ευέλικτη και ευνοϊκή αντιμετώπιση, από κάθε άλλο κράτος - μέλος της Ε.Ε. Μπόρεσε και έμεινε - ύστερα από επιλογής της - εκτός του ευρώ, εκτός του χώρου Σένγκεν με τα ανοιχτά σύνορα, και τώρα - με τις μεταρρυθμίσεις του Βρετανού πρωθυπουργού - και εκτός μιας "ολοένα πιο στενής ένωσης".

Πέρα όμως από την ιδιαίτερη σχέση, υπάρχουν πέντε λόγοι, από την πλευρά της Βρετανίας, που συνηγορούν στην παραμονή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πρώτον, η “ισχύς εν τη ενώσει”. Θα ήταν τρέλα να αγνοήσει κανείς το τεράστιο πρακτικό πλεονέκτημα του να είσαι μέρος ενός οικονομικού μπλοκ τέτοιου μεγέθους, της μεγαλύτερης “οικονομίας” στον κόσμο, μίας αγοράς 500 εκατομμυρίων ανθρώπων, , με κοινή ιστορία, που μαζί με τις ΗΠΑ αποτελούν τους δύο βασικούς πυλώνες αυτού που ονομάζουμε ‘Δύση’.

Δεύτερον, όταν πρόκειται για την ασφάλεια και για την επιστημονική πρόοδο, η συνεργασία μεταξύ κρατών καθίσταται ολοένα και πιο σημαντική. Για αυτόν τον λόγο χρειάζεται την σύμπραξη με την Ε.Ε., όπως χρειάζεται και την αλληλεγγύη του ΝΑΤΟ.

Τρίτον, η κουλτούρα και ο πολιτισμός της Βρετανίας έχει πολλά κοινά με τις χώρες της Ευρώπης, πολύ περισσότερα από ότι με τις ΗΠΑ, με τις οποίες υπάρχουν μεγάλες πολιτισμικές διαφορές: οι γεμάτες με εμπορικά κέντρα πόλεις, η θρησκευτικότητα που κατακλύζει τη δημόσια ζωή, η ανοχή στην βία και τα όπλα. Τους λαούς στην Ευρώπη τους συνδέουν κοινές και ισχυρές πολιτιστικές αναφορές - από την κλασσική μουσική, τη λογοτεχνία, το θέατρο μέχρι το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Μπορεί η Βρετανία να μοιράζεται την ίδια γλώσσα με τις ΗΠΑ, αλλά έχει τον ίδιο πολιτισμό με την Ευρώπη.

Τέταρτον, η ευημερία μιας χώρας προσδιορίζεται μακροπρόθεσμα κατά κύριο λόγο από το πόσο ανοικτή είναι ως οικονομία και κοινωνία. Η γεωγραφική εγγύτητα δίνει ακόμη περισσότερη ισχύ στις ανοιχτές οικονομικές σχέσεις. Για να έχουν πρόσβαση στη μεγαλύτερη ενιαία αγορά του κόσμου, η Νορβηγία και η Ελβετία αποδέχονται τους περισσότερους κανονισμούς της Ε.Ε., χωρίς να έχουν την παραμικρή επιρροή πάνω τους - και εξακολουθούν να συνεισφέρουν στον προϋπολογισμό της Ε.Ε.. Η Βρετανία μέσα από την Κοινοπολιτεία έχει ήδη αποδείξει ότι μπορεί να είναι ανοικτή και να γεύεται τα αντίστοιχα οφέλη. Θα ήταν πραγματική σμίκρυνση για την Βρετανία να περιορίσει το εύρος των ελεύθερων οικονομικών της σχέσεων.

Πέμπτον, δεδομένων των κοινών στοιχείων, της κοινής Ευρωπαϊκής ιστορίας και της γεωγραφικής εγγύτητας, η έξοδος της Βρετανίας από την Ε.Ε. θα εκλαμβανόταν ως εχθρική και αλαζονική κίνηση προς την Ευρώπη. Και η αντίληψη στην Ευρώπη έχει μεγάλη σημασία για τη μελλοντική ευημερία κάθε χώρας που συναλλάσσεται με αυτήν.

Πολλές από τις επικρίσεις εναντίον της Ε.Ε. είναι υπερβολικές. Γράφονται πολλά για υπέρ του δέοντος κανονισμούς και για τις αρνητικές επιπτώσεις της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας στις βρετανικές επιχειρήσεις. Στην πραγματικότητα, ο προϋπολογισμός της Ε.Ε. είναι μόλις το 1% του συνολικού ευρωπαϊκού ΑΕΠ, ένα ελάχιστο κλάσμα του κόστους των εθνικών διοικήσεων, ενώ το 45% αυτού επιστρέφει στις χώρες-μέλη μέσω της ΚΑΠ. Σε περίπτωση εξόδου η μείωση των ετήσιων καταβολών της Βρετανίας στον προϋπολογισμό της ΕΕ, που δεν ξεπερνά το 0,5% του βρετανικού ΑΕΠ, θα αντισταθμιστεί από την φυσική απώλεια του ΑΕΠ λόγω της μείωσης των εμπορικών ροών με την ΕΕ, που τώρα είναι ελεύθερες.

Ασφαλώς και η Βρετανία θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να ευημερήσει και μόνη της. Εκτός Ε.Ε., όμως, θα έθετε σε κίνδυνο τις επιχειρηματικές φιλίες, θα εγκατέλειπε ένα σημαντικό οικονομικό μπλοκ την ίδια ώρα που η "ισχύς εν τη ενώσει" αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία σ’ όλο τον κόσμο, θα υφίστατο μια μεταβατική επιβράδυνση της ανάπτυξής της και θα άλλαζε σημαντικά τη δομή της οικονομίας. Πάνω από όλα, εκτός Ευρώπης η Βρετανία θα έχανε τον ιστορικό της ρόλο στην διαμόρφωση του μέλλοντος της Ηπείρου και αυτό είναι μια άρνηση της δικής της ιστορίας, της δικής της συμβολής στην ύπαρξη μιας ειρηνικής Ευρώπης.

Για όλους αυτούς τους λόγους καλούμε τους φίλους μας, τους συναδέλφους, τους παλιούς συμφοιτητές και καθηγητές που έχουν ψήφο στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου να ψηφίσουν για την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο απομονωτισμός δεν οδηγεί στην ευημερία. Οδηγεί στην απομόνωση. Το λαμπρότερο μέλλον είναι το κοινό μέλλον.